Seksualno zlostavljanje djece

Seksualno zlostavljanje se dešava kad odrasla osoba, adolescent ili drugo dijete uključuje dijete u bilo koji vid seksualne aktivnosti.

Počinioci seksualnog nasilja nad djecom najčešće su članovi porodice ili osobe koje borave u istoj kući s djetetom ili u djetetovom najbližem okruženju. To su obično osobe kojima djeca vjeruju, nerijetko one koje su odgovorne za brigu o djeci.

Seksualno nasilje može se ispoljiti kroz sljedeće oblike:

  • Seksualni odnos s djetetom mlađim od 14 godina – bez obzira na to da li se dešava uz saglasnost djeteta ili bez nje
  • Prisiljavanje djeteta na seksualni odnos
  • Podvođenje i posredovanje u dječjoj prostituciji, prisiljavanje djeteta na prostituciju, primanje naknade od dječje prostitucije, korišćenje usluga dječje prostitucije
  • Navođenje djeteta da prisustvuje silovanju, seksualnom odnosu ili bilo kojoj drugoj polnoj radnji
  • Iskorišćavanje djeteta za proizvodnju slika, audio-vizuelnih ili drugih materijala pornografske sadržine
  • Pribavljanje, posjedovanje, nuđenje, prodaja, distribucija, prenošenje, prikazivanje, činjenje dostupnom ili stavljanje na raspolaganje dječje pornografije
  • Svjesno pristupanje dječjoj pornografiji putem informaciono-komunikacionih tehnologija
  • Polno uznemiravanje, tj. svako verbalno, neverbalno ili fizičko ponašanje čiji je cilj povreda dostojanstva djeteta u sferi polnog života

U zakonodavstvu Crne Gore, pod seksualnim nasiljem podrazumijevaju se svi vidovi seksualnih činova, pokušaja navođenja na seksualni čin ili neželjenih komentara koji su usmjereni na nečiju seksualnost, uz korišćenje prisile od strane bilo koga, bez obzira na odnos te osobe sa žrtvom u bilo kom kontekstu.

Kako prepoznati seksualno zlostavljano dijete?

Ponekad djeca ne shvataju da je ono što se dešava zlostavljanje. Veoma je važno prepoznati kod djeteta znake zlostavljanja, a oni mogu biti:

  • Genitalne infekcije, fizičke povrede na tijelu, povrede u genitalnom i analnom području
  • Česte psihosomatske smetnje (glavobolje ili bolovi u trbuhu)
  • Iznenadno gubljenje ili dobijanje u težini
  • Neka djeca se skrivaju, pokušavaju da budu „nevidljiva“
  • Često tuširanje, oblačenje više slojeva odjeće 
  • Ispoljavanje ljutnje/bijesa
  • Tjeskoba, strah od odlaska kući
  • Strah od mraka i odlaska u krevet
  • Strah od zatvorenih vrata, kupatila, tuša i sobe s jednim vratima
  • Izolovanost, stid, krivica
  • Strah od fizičkog kontakta
  • Odbijanje ili molba da ne ostane s određenom osobom
  • Mokrenje u krevet
  • Tepanje, sisanje palca
  • Konstantno „dobro ponašanje“, pretjerana poslušnost
  • Perfekcionizam
  • Povučenost ili hiperaktivnost
  • Noćne more
  • Upotreba rječnika koji nije primjeren uzrastu 
  • Samopovređivanje

Porodično seksualno nasilje nad djecom okruženo je tišinom i sramotom. Djeca o tome ne govore ili im se ne vjeruje. Većina djece ne prijavljuje seksualno nasilje koje doživljava kod kuće jer se plaše šta će se desiti s njima i njihovim porodicama. Vjeruju da će porodica biti osramoćena, a oni (djeca) kažnjeni.

Svako zlostavljanje djece i nasilje nad djecom pogubno utiče na dječju psihu, a može imati i fatalan ishod. To se posebno odnosi na seksualno nasilje! Zato je jako važno odmah prijaviti svaku sumnju na seksualno zlostavljanje djeteta.

Brojevi za specijalizovanu besplatnu pravnu pomoć i psihološku podršku:

Sigurne ženske kuće – 069 013 321 (24/7),

SOS telefona za žene i djecu žrtve nasilja Podgorica 020 232 254 (08-16h radnim danima) i 067 805 297 (24/7),

Centra za ženska prava – 067 166 800 (od 9-16h, radnim danima, u toku praznika ne radi)

Centra za romske inicijative – 067 104 700 (24/7).