Πολιομυελίτιδα

"Η πολιομυελίτιδα είναι μια μεταδοτική ιογενής ασθένεια που προκαλείται από τον ιό της πολιομυελίτιδας. Κατά την είσοδό του στο σώμα μέσω του στόματος ο ιός πολλαπλασιάζεται στα έντερα, από όπου μπορεί να εξαπλωθεί στο νευρικό σύστημα και μπορεί να οδηγήσει σε μυϊκή παράλυση."

Το 1988, ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας ξεκίνησε μια πρωτοβουλία για την εξάλειψη της πολιομυελίτιδας. Ωστόσο, το 2019, εξακολουθούσαν να αναφέρονται κρούσματα αυτής της ασθένειας στον κόσμο.

Οι άνθρωποι είναι η μόνη φυσική δεξαμενή για τον πολιοϊό. Η εξάπλωση γίνεται με επαφή με περιττώματα ή και αναπνευστικές εκκρίσεις. Ο χρόνος που μεσολαβεί από την εισαγωγή του ιού στο σώμα μέχρι την ανάπτυξη της συμβίωσης κυμαίνεται από 3 έως 21 ημέρες.

Το άτομο που φέρει τον ιό μπορεί να το μεταδίδει 7 έως 10 ημέρες πριν από την εμφάνιση των πρώτων συμπτωμάτων της νόσου, αλλά ο ιός μπορεί να απεκκρίνεται στα κόπρανα για τρεις έως έξι εβδομάδες από την έναρξη της νόσου.

Συμπτώματα και σημεία της νόσου

Τα περισσότερα μολυσμένα παιδιά δεν έχουν καθόλου συμπτώματα ή έχουν ήπια συμπτώματα όπως πυρετό, κόπωση, πονοκέφαλο και μυϊκούς πόνους. Αυτά τα συμπτώματα που μοιάζουν με γρίπη συνήθως διαρκούν μια εβδομάδα. Ένα στα 100 μολυσμένα παιδιά παρουσιάζει πόνο στο λαιμό και έμετο καθώς εμφανίζονται σημάδια μηνιγγίτιδας, και σε ένα παιδί από τα 200 μολυσμένα, μπορεί να εμφανίσει νευρικές βλάβες και μη αναστρέψιμη παράλυση των μυών των κάτω άκρων. Καθώς η παράλυση μπορεί να επηρεάσει τους αναπνευστικούς μυς, το 2% έως 5% των παιδιών με παράλυση πεθαίνουν, και στους ενήλικες ο αριθμός αυτός είναι υψηλότερος και κυμαίνεται από 15% έως 30%.

Για άτομα που έχουν υποφέρει από πολιομυελίτιδα, μετά από 15 έως 40 χρόνια, μπορεί να εμφανιστούν νέοι πόνοι και παράλυση, η οποία ονομάζεται σύνδρομο μετά την πολιομυελίτιδα.

Θεραπεία της πολιομυελίτιδας

Δεν υπάρχει θεραπεία για την πολιομυελίτιδα. Τα συμπτώματα που μοιάζουν με γρίπη συνήθως εξαφανίζονται από μόνα τους. Σε περίπτωση δυσφορίας και πόνου στους μυς, συνιστάται η χρήση παρακεταμόλης (Depon). Το παιδί θα πρέπει να ενθαρρύνεται να πίνει περισσότερα υγρά και να ξεκουραστεί αρκετά. Ορισμένα παιδιά που πάσχουν από την παραλυτική μορφή της νόσου θα χρειαστούν φυσιοθεραπεία, ενώ μερικά θα χρειαστούν βοήθεια με τη σίτιση και την αναπνοή.

Πρόληψη της πολιομυελίτιδας

Ακόμη και αν δεν υπάρχουν αναφερόμενα κρούσματα πολιομυελίτιδας σε μια χώρα, ο ιός μπορεί να εισαχθεί από άλλες χώρες όπου η πολιομυελίτιδα παραμένει. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο είναι σημαντικό να προστατεύσετε το παιδί σας από αυτή την ασθένεια με τον εμβολιασμό. Υπάρχουν δύο τύποι εμβολίων πολιομυελίτιδας:

  1. Αδρανοποιημένο εμβόλιο πολιομυελίτιδας (IPV): Περιέχει αδρανείς ιούς πολιομυελίτιδας και χορηγείται με ένεση. Το εμβόλιο χορηγείται συνήθως σε συνδυασμό με άλλα εμβόλια.
  2. Από του στόματος εμβόλιο πολιομυελίτιδας (OPV) είναι εξασθενημένος ζωντανός ιός πολιομυελίτιδας που χορηγείται σε σταγόνες στο στόμα.

Ορισμένες χώρες χρησιμοποιούν μόνο εμβόλια με αδρανείς ιούς. Άλλες χώρες χρησιμοποιούν επίσης το εμβόλιο από το στόμα.

Ο ΠΟΥ συνέστησε να σταματήσει η χρήση εξασθενημένων εμβολίων κατά τη διάρκεια των επόμενων ετών και να χρησιμοποιηθεί το εμβόλιο με τον αδρανοποιημένο ιό μόνο.

Πρώτη δόση IPV σε 6-8 εβδομάδες, δύο ακόμη δόσεις σε διαστήματα 4-8 εβδομάδων.

Ένα από τα σημαντικά προστατευτικά μέτρα είναι το τακτικό πλύσιμο των χεριών κατά την μετάδοση.