Sëmundjet e shkaktuara nga Streptococcus pneumonia

Streptococcus pneumoniae është një bakter, me mbi 90 lloje të cilat më së shpeshti shkaktojnë inflamacion të mukozës nazofaringeale dhe organeve fqinje: sinuset dhe veshët. Llojet më agresive të këtij bakteri shkaktojnë: pneumoni, meningjit, sëmundjet që mund të kenë pasoja të qëndrueshme ose rezultat fatal, veçanërisht te foshnjat, fëmijët e vegjël dhe njerëzit me sëmundje kronike

Shenjat dhe simptomat e sëmundjes

Bakteri Streptococcus pneumonia (pneumococcus) mund të shkaktojë inflamacion bakterial të faringut, veshëve dhe sinuseve, por edhe sëmundje të rënda si pneumonia, meningjiti dhe komplikime të tjera më pak të shpeshta. Infeksionet janë më të shpeshta te fëmijët më të vegjël se 2 vjeç, por mund të shfaqen edhe tek fëmijët më të rritur, veçanërisht në grupet me rrezik të lartë që përfshijnë fëmijët me sëmundje kronike dhe fëmijët me sistem imunitar të dobësuar.

Pneumonia mund të shfaqet si ndërlikim i gripit ose viruseve të tjera, shfaqet papritur dhe përfshin: temperaturë, kollë me sekrecione purulente, të përziera, të vjella, dhimbje gjoksi, gulçim, frymëmarrje të shpejtë, pagjumësi. Në 10% -20% të rasteve shfaqet e shoqëruar me sepsis dhe sëmundja mund të jetë potencialisht fatale nëse nuk trajtohet.

Pneumonia e streptokokut është shkaku kryesor i meningjitit bakterial (inflamacioni i meningjeve) tek fëmijët. Fëmijët e sëmurë shfaqin dobësi, nervozizëm, të vjella, temperaturë, dhimbje koke, konvulsione dhe gjendje kome. Rreth 8% e fëmijëve të sëmurë vdesin pavarësisht trajtimit dhe shumë fëmijë që zhvillojnë sëmundjen mbeten me çrregullime të përhershme neurologjike si humbja e dëgjimit, vonesa mendore, çrregullime motorike dhe konvulsione.

Trajtimi

Sëmundjet e shkaktuara nga Streptococcus pneumonia trajtohen me kombinim të antibiotikëve për të tejkaluar rritjen e rezistencës së këtij bakteri ndaj antibiotikëve. Rritja e rezistencës e ka komplikuar trajtimin dhe rezultatin e këtyre infeksioneve.

Parandalimi

Mbrojtja më e mirë kundër infeksioneve të shkaktuara nga bakteri Streptococcus pneumonia është vaksinimi. Mund të ndihmojnë edhe masa të tjera: ushqyerja me gji, parandalimi i gripit me vaksinim, mbrojtja e fëmijës nga efektet e tymit të duhanit dhe ndotësve të tjerë të ajrit, rregullimi i kushteve higjienike, etj.

Ekzistojnë dy lloje të vaksinave: të konjuguara dhe polisaharide. Në vaksinën e konjuguar, pjesa polisaharide e mbështjellësit bakterial është e lidhur me proteinën dhe ato janë të destinuara veçanërisht për fëmijët më të vegjël se 2 vjeç. Përdoren dy vaksina të konjuguara, Prevenar 13 (që përmban antigjene të 13 shtameve (lloje) të pneumokokut) dhe Synflorix (që përmban antigjene të 10 shtameve të pneumokokut). Vaksina polisakaride (Pneumo 23) është menduar për përdorim te fëmijët më të rritur se 2 vjeç të cilët janë në rrezik të lartë infeksioni.

Vaksinimi kundër sëmundjes së shkaktuar nga Streptococcus pneumonia bëhet në tre doza duke filluar në javën e 6 të jetës, pasohet nga doza e dytë dhe e tretë në intervale 4-8 javë. Në disa vende rivaksinimi bëhet në vitin e dytë të jetës.