Дзіцячы сад: калі дзіця не можа адаптавацца
Аб адаптацыі ў дзіцячым садзе
Адны дзеці досыць лёгка асвойваюцца ў новай абстаноўцы дзіцячага сада на працягу некалькіх дзён ці тыдняў. Іншыя хвалююцца і плачуць нават пасля заканчэння гэтага часу. Некаторыя спачатку нармальна ўспрымаюць садок, але потым не хочуць туды ісці — так часта бывае, калі праходзіць эфект навізны.
Карысна ведаць, што большасць дзяцей перастаюць плакаць неўзабаве пасля сыходу бацькоў. І часцей за ўсё дзеці ў рэшце рэшт адаптуюцца.
Боязь расстання — нармальны этап развіцця дзіцяці. Цяжкасць у тым, што часта яна з’яўляецца прыкладна ў той час, калі дзіця аддаюць у дзіцячы сад. Памятайце, што гэта пройдзе, а ў выхавацеляў, хутчэй за ўсё, ёсць маса ідэй, як падтрымаць дзіця.
Абмен інфармацыяй: асноўны спосаб дапамагчы дзецям, якія не могуць адаптавацца ў дзіцячым садку
Абмен інфармацыяй з выхавацелямі вельмі важны для таго, каб дапамагчы вашаму дзіцяці асвоіцца ў дзіцячым садзе.
Вы можаце паведаміць: «Наташа не любіць накрывацца коўдрай, калі спіць». Ці расказаць пра свае хатнія рытуалы, напрыклад пра песеньку, якую вы спяваеце, калі дзіця трэба супакоіць.
Таксама варта паведаміць выхавацелям пра тое, што адбываецца ў вас дома і як гэта ўплывае на паводзіны і пачуцці дзіцяці. Напрыклад, яно можа быць усхваляваным з-за дня нараджэння або сумаваць і дрэнна спаць, таму што мама з’ехала.
Гутарка з выхавацелямі ў пачатку і напрыканцы кожнага дня дасць вам магчымасць зразумець, як адаптуецца дзіця. Акрамя таго, так вы зможаце наладзіць адносіны з выхавацелямі.
Вы можаце ўдакладніць у дзіцячым садзе, ці можна вам тэлефанаваць (або пісаць у месенджары) на працягу дня, каб даведацца, як справы ў вашага дзіцяці. Так вам будзе больш спакойна. Падобныя зносіны вітаюцца ў большасці дзіцячых садоў.
Наладжвайце адносіны дзіцяці з выхавацелямі
Дзеці адчуваюць сябе ў бяспецы з людзьмі, якіх добра ведаюць і якім давяраюць. Таму адна з лепшых мер, якой вы можаце скарыстацца, — гэта дапамагчы дзіцяці наладзіць даверлівыя адносіны з яго выхавацелямі. Вось некалькі ідэй:
- Пакажыце дзіцяці, што вы давяраеце выхавацелям — няхай яно бачыць, што вы з імі прыязна размаўляеце.
- Размаўляйце з дзіцем пра выхавацеляў гэтак жа, як вы гаворыце пра сяброў сям’і. Узгадвайце нешта добрае, абмяркоўвайце цікавыя мерапрыемствы ў садзе, называйце выхавацеляў, выкарыстоўваючы іх імя па бацьку.
Што гаварыць пры расставанні: парады для дзяцей, якія не могуць асвоіцца ў дзіцячым садзе
Вось некалькі ідэй, як развітацца з дзіцем у садку:
- Прызнавайце пачуцці дзіцяці, падказвайце словы, якімі іх можна выказаць, суцешце яго. Напрыклад: «Я ведаю, што табе сумна. Расставацца цяжка. Затое Таня пакажа табе прыгожыя лісточкі».
- Абмяркуйце, чым вы будзеце займацца разам, калі вернецеся дадому ці калі вы прыйдзеце па яго, напрыклад, пагуляеце ці прачытаеце казку.
- Прыдумайце рытуал для развітання, напрыклад, тры пацалункі і моцныя абдымкі ці яшчэ што-небудзь, што важна для дзіцяці.
- Скажыце дзіцяці, што вы ці іншы знаёмы яму дарослы прыйдзеце па яго ў вызначаны час ці пасля чагосьці, што зразумела дзіцяці, — напрыклад, пасля сну ці абеду.
- Развітвайцеся коратка. Часам, калі вы застаяцеся, каб супакоіць засмучанае дзіця, сітуацыя можа толькі пагоршыцца. Аднак лепш пераканацца, што выхавацель знаходзіцца паблізу і суцешыць яго, калі вы пойдзеце.
- Пастарайцеся захоўваць пазітыўны настрой як пры развітанні, так і дома. У адваротным выпадку дзіця можа ўлавіць вашу трывогу, хвалявацца і не адчуваць сябе ў бяспецы.
Заўсёды развітвайцеся, калі сыходзіце, нават калі вам здаецца, што дзіця чымсьці захоплена і задаволена. Калі вы сыдзеце не развітаўшыся, дзіця можа расстроіцца. Лепш за ўсё сказаць яму, што вы сыходзіце, але вернецеся па яго.
Калі вы зразумееце, што дзіця не можа адаптавацца, а ўмовы дзіцячага сада яму не падыходзяць, вывучыце іншыя варыянты, якія могуць аказацца больш прымальнымі.
