Пазітыўнае выхаванне дзяцей у няпоўных сем'ях

Дабрабыт і шчасце дзяцей, якія выхоўваюцца ў няпоўных сем’ях, залежаць ад клапатлівага, цёплага, спагадлівага і гібкага выхавання. Моцныя адносіны з дзецьмі будуюцца на паўсядзённых момантах, пазітыўнай увазе, пахвале і многім іншым. Калі ў сям’і ўстаноўлены дакладныя правілы, гэта дапамагае дзецям паводзіць сябе добра і адчуваць сябе ў бяспецы. Магчыма, вам не заўсёды будзе ўдавацца дасягнуць правільнага бацькоўскага балансу. Не будзьце занадта строгімі да сябе. Не расказвайце дзецям пра дарослыя праблемы. Замест гэтага заручыцеся падтрымкай сям’і і сяброў.
Body

Дабрабыт і шчасце дзяцей, якія выхоўваюцца ў няпоўных сем’ях

Дзеці, якія выхоўваюцца адным з бацькоў, могуць быць такімі ж здаровымі і шчаслівымі, як і дзеці, якія жывуць у поўных сем’ях. Незалежна ад таго, ёсць у дзіцяці толькі адзін з бацькоў ці абое, дзіця становіцца паспяховым, калі ў яго клапатлівае, цёплае, спагадлівае і гібкае выхаванне.

Бацькі могуць даць сваім дзецям такое выхаванне, калі яны:

  • адчуваюць сябе ўпэўнена і кампетэнтна ў выхаванні дзяцей;
  • хочуць быць добрымі бацькамі;
  • усведамляюць, што няма ідэальных бацькоў;
  • атрымліваюць падтрымку ад сям’і і сяброў.

Дзяцей могуць напалохаць моцныя адмоўныя эмоцыі, якія, як правіла, суправаджаюць развод. Калі вы маці/бацька, які/якая перажывае разлуку, лепш сказаць дзіцяці пра тое, што і тата, і мама любяць яго, а прычына іх расстання не звязана з ім.

Наладжванне пазітыўных адносін з дзіцем, калі вы выхоўваеце яго ў адзіночку

Станоўчыя сямейныя адносіны дапамагаюць дзецям адчуваць сябе абароненымі і любімымі, а таксама пераадольваць крызісныя сітуацыі.

Вось некалькі спосабаў умацаваць вашы адносіны з дзіцем:

  • Максімальна выкарыстоўвайце паўсядзённыя моманты. Удзяляць час і ўвагу дзіцяці можна ў любым месцы. Вы можаце пагаварыць з ім падчас абеду, замест таго каб глядзець тэлевізар, або пагуляць у словы ў аўтобусе, паспяваць у парку або расказаць пацешную гісторыю перад сном.
  • Будзьце зацікаўленымі. Пагаварыце пра любімыя рэчы вашага дзіцяці, падтрымайце яго інтарэсы — ад мультфільма да вывучэння ўладкавання Сусвету, ад спорту да музыкі. Папрасіце дзіця паказаць вам, як гуляць у яго любімую настольную ці камп’ютарную гульню.
  • Дэманструйце сваю ўвагу. Усміхайцеся, смейцеся і абдымайце дзіця як мага часцей. Пакажыце яму, што вы шчаслівыя бачыць яго раніцай і па вяртанні дадому з дзіцячага сада ці школы.
  • Заставайцеся сам-насам. Калі ў вас больш за адно дзіця, паспрабуйце рэгулярна праводзіць час сам-насам з кожным з іх. Гэта можа быць сумеснае чытанне кнігі перад сном з малодшымі дзецьмі ці ціхая гульня са старэйшым дзіцем, калі малодшыя спяць.
  • Хваліце ​​сваіх дзяцей. Напрыклад, вы можаце сказаць: «Я вельмі рады, што ты дзелішся са мной сваімі пачуццямі».

Заахвочванне да добрых паводзін дзіцяці, якое выхоўваецца ў няпоўнай сям’і

Дакладныя правілы і межы даюць дзецям пачуццё ўпэўненасці і абароненасці.

Калі вы адна/адзін займаецеся выхаваннем дзяцей, вам можа быць цяжэй прытрымлівацца вызначаных меж і правіл, асабліва калі вы знаходзіцеся ў сітуацыі стрэсу і перажываеце шквал моцных эмоцый, а ваша дзіця паводзіць сябе зусім няпроста.

Знаходзячыся ў стрэсавай сітуацыі з-за нядаўняга разводу бацькоў, ваша дзіця можа перажываць разнастайныя пачуцці і паводзіць сябе не вельмі добра. Вы можаце заўважыць нават некаторы рэгрэс у яго паводзінах, напрыклад, у яго можа з’явіцца начное нетрыманне мачы, парушыцца сон (узнікнуць праблемы з засынаннем, начныя кашмары), могуць пачасціцца істэрыкі ці іншыя праявы праблемных паводзін. Ваша дзіця часта можа быць у дрэнным настроі, раздражняцца па дробязях і спрачацца з вамі.

Ніжэй прыведзены некаторыя ідэі для заахвочвання вашага дзіцяці да добрых паводзін і мінімізацыі праяў праблемных. Калі паводзіны не палепшацца праз некалькі тыдняў, а будуць толькі пагаршацца, звярніцеся па дапамогу да спецыялістаў, напрыклад да псіхолага ці псіхатэрапеўта.

Прызнайце пачуцці дзіцяці

Заахвочвайце дзіця да выказвання яго негатыўных эмоцый словамі, пакажыце яму, што вы чуеце яго. Вы можаце прызнаць яго гнеў ці расчараванне, не прымаючы пры гэтым дрэнных паводзін. Напрыклад: «Я бачу, што ты вельмі раззлаваны, але крычаць на мяне — гэта дрэнна. Давай разам зробім некалькі глыбокіх удыхаў, а пасля пагаворым пра тое, што адбываецца».

Выпрацоўвайце дакладныя правілы

Абмяркуйце з дзіцем новыя сямейныя правілы, калі яно знаходзіцца толькі пад вашай апекай. Яны могуць адрознівацца ад папярэдніх, калі сям’я была поўнай, ці ад тых, якіх прытрымліваецца ваш былы партнёр. Напрыклад, ваш былы партнёр дазваляе есці салодкія прысмакі дзіцяці ў любы час, а вы — выключна пасля ежы.

Узгадненне некаторых правіл на сямейнай нарадзе можа паслужыць добрым пасылам для іх выканання.

Старайцеся быць паслядоўнымі

Дзеці паводзяць сябе лепш, калі ў іх ёсць канкрэтныя і абавязковыя правілы. Старайцеся быць паслядоўнымі, прытрымліваючыся ўстаноўленых правіл, захоўвайце спакой, нават калі ваша дзіця актыўна пратэстуе. Калі ў вас не заўсёды атрымліваецца быць паслядоўнымі, нічога страшнага. Проста паспрабуйце не адступаць і не здавацца наступным разам.

Калі вы нядаўна разышліся з партнёрам, нядрэнна ў першы час прытрымлівацца тых жа правіл, якія дзейнічалі ў вашай сям’і да расстання (разводу).

Выберыце свае стратэгіі

Калі вы адзіны з бацькоў, рашэнне праблем з дысцыплінай можа стамляць. Часам складана выбраць правільную стратэгію ў вырашэнні канфлікту, і вы самі можаце адчуваць гнеў і роспач, з якімі складана справіцца. Напрыклад, вы можаце адчуць раздражненне, калі ваш дашкольнік размалёўвае маркерам твар сваёй сястры. Але калі маркер змываецца, якое гэта мае значэнне?

Калі вы стараецеся не раздражняцца па дробязях, у вас будзе больш энергіі і сіл, каб канструктыўна дзейнічаць пры вырашэнні пытанняў, якія датычацца здароўя і дабрабыту вашых дзяцей.

Баланс у выхаванні дзяцей у няпоўнай сям’і

Як і ўсім бацькам, вам часам можа быць складана дабіцца правільнага балансу ў выхаванні сваіх дзяцей.

Калі вы заўважаеце, што паводзіце сябе занадта цвёрда (напрыклад, увесь час крычыце на дзіця або занадта часта караеце яго за свавольствы), паспрабуйце не вінаваціць сябе ў гэтым. Замест гэтага супакойцеся, аднавіце сяброўскія адносіны са сваім дзіцем (можаце папрасіць у яго прабачэння за сваю нястрыманасць) і суцешце яго, а затым падумайце, як вы маглі б больш паспяхова справіцца з падобнай сітуацыяй у наступны раз.

Магчыма, вы вырашыце, што варта саступаць дзіцяці ў розных праблемных сітуацыях, асабліва тады, калі яго паводзіны вельмі абуральныя. Такое рашэнне можа быць выклікана тым, што дзіцяці прыйшлося вытрымаць развод бацькоў або якое-небудзь іншае сур’ёзнае змяненне ў сям’і і вам не хочацца прымяняць у адносінах да яго строгія дысцыплінарныя меры, паколькі дзіця многае перажыло.

Варта памятаць, што вырашэнне праблем з паводзінамі і дысцыплінай па меры іх узнікнення дазваляе пазбегнуць іх у будучыні.

Ваша пазітыўнае стаўленне да дзіцяці, сіла і мудрасць, нягледзячы на ​​тое, што вы разышліся са сваім партнёрам, могуць паслужыць для дзіцяці прыкладам паводзін на ўсё яго жыццё. У вас ёсць магчымасць прадэманстраваць яму, што можна жыць шчасліва, нават калі для гэтага даводзіцца пераадольваць цяжкасці. Памятайце, што няма ідэальных бацькоў; не будзьце занадта строгімі да сябе, калі нешта пойдзе не так, як вы хацелі.

Як справіцца са сваімі пачуццямі і праблемамі

Ваша дзіця абавязкова заўважыць, калі вы сумуеце, злуяцеся або хвалюецеся падчас стрэсу — гэта нармальныя паводзіны, уласцівыя ўсім бацькам ва ўсіх сем’ях. Важна даць дзіцяці зразумець, што вы яго любіце і што вашы негатыўныя пачуцці не звязаны з ім. Гэта дапаможа супакоіць яго і запэўніць у тым, што ўсё наладзіцца і вы будзеце побач з ім пры любых абставінах.

Калі вы адчуваеце, што ваша дзіця дастаткова дарослае, каб зразумець, паспрабуйце шчыра расказаць пра тое, што вас турбуе, без лішніх падрабязнасцей. Напрыклад: «У мяне сёння быў дрэнны дзень на працы. Я ў жудасным настроі».

Калі вы прагаворваеце ўласныя эмоцыі, гэта дапамагае дзіцяці лепш зразумець ваш стан і вучыць яго выказваць уласныя пачуцці аналагічным спосабам.

Вазьміце за правіла не абмяркоўваць з дзіцем дарослыя пытанні. Некаторыя праблемы дарослых, напрыклад фінансавыя цяжкасці, нявернасць былога партнёра або канфлікт з ім, могуць выклікаць у дзяцей моцныя перажыванні. Лепш скарыстайцеся падтрымкай асяроддзя (родных, сяброў) або звярніцеся па прафесійную дапамогу для абмеркавання сямейных пытанняў.