Развод бацькоў. Наступствы для дзяцей

Даследаванні паказваюць, што каля 40 % дзяцей ва ўсім свеце перажываюць расстанне сваіх бацькоў. Гэта адна з самых стрэсавых падзей у жыцці дзіцяці. Дзеці могуць рэагаваць па-рознаму, і большасць з іх з часам прыстасоўваюцца да новай сітуацыі.

Калі бацькоўскі канфлікт працягваецца нават пасля разводу, гэта можа выглядаць як вайна, у якой дзеці з’яўляюцца нявіннымі ахвярамі. Высвятленне адносін паміж бацькамі можа быць настолькі жорсткім, што дзеці аказваюцца ў яго эпіцэнтры і становяцца аб’ектам маніпуляцый з іх боку. Маніпуляванне дзецьмі падчас разводу адбываецца праз мадэлі паводзін, вербальныя і невербальныя паведамленні, з дапамогай якіх адзін з бацькоў фарміруе негатыўны вобраз партнёра, каб аддаліць ад яго дзяцей.

Дзеянні бацькоў, якія можна ахарактарызаваць як маніпуляцыю:

  • непрыемныя каментарыі аб другім з бацькоў;
  • прыніжэнне і абраза другога з бацькоў;
  • ілжывыя абвінавачванні ў жорсткім абыходжанні з боку другога з бацькоў;
  • палярызацыя паміж бацькамі (вобраз аднаго з бацькоў як зусім ідэальнага, а другога — як абсалютна адмоўнага);
  • перашкода сустрэчам з членамі сям’і другога з бацькоў або іх забарона;
  • адсутнасць пазітыўных каментарыяў у адрас другога з бацькоў, станоўчых гісторый і ўспамінаў з яго ўдзелам;
  • заахвочванне дзіцяці да «эксплуатацыі» другога з бацькоў;
  • празмернае патуранне дзіцяці для таго, каб заваяваць яго любоў;
  • арганізацыя розных прыемных мерапрыемстваў якраз у той момант, калі дзіця павінна бачыць другога з бацькоў;
  • празмерны кантроль і замах на час, які дзіця праводзіць з другім з бацькоў;
  • сумны выраз твару ці дэманстрацыя засмучэння, калі дзіця ідзе да другога з бацькоў.

Падобныя паводзіны з боку аднаго з бацькоў могуць прывесці да развіцця ў дзіцяці сіндрому адчужэння ў адносінах да другога з бацькоў. Гэты сіндром можа выяўляцца ў дзіцяці праз розныя рэакцыі. Змены ў яго паводзінах будуць залежаць ад таго, якім з’яўляецца адчужэнне: лёгкім, умераным ці цяжкім.

Калі вы заўважылі якія-небудзь прыкметы адчужэння ў вашага дзіцяці, звярніцеся па дапамогу да ўрача. Ён накіруе вас да спецыялістаў, якія дапамогуць дзіцяці. Вы можаце звярнуцца да псіхолага ў медыцынскай установе, дзіцячым садзе ці школе па месцы жыхарства.