Стымуляванне развіцця маторыкі рук праз паўсядзённыя справы і заняткі

Часта бацькі задаюцца пытаннем, якія цацкі, гульні, заняткі падыходзяць для навучання і развіцця дзіцяці. Паўсядзённыя справы — гэта магчымасць зацікавіць яго, палепшыць працу рук і навучыць дзіця чакаць сваёй чаргі. Да такіх спраў адносяцца: адзяванне, раздзяванне, абуванне, кармленне, расчэсванне, чыстка зубоў, уборка пыласосам, выціранне пылу, падмятанне, выманне бялізны з пральнай машыны, развешванне бялізны, выкарыстанне сталовых прыбораў, драбненне ежы...

Паўсядзённыя справы

Ужо ў 6 месяцаў дзіця пачынае лавіць свае ножкі і з задавальненнем сцягваць шкарпэткі. На другім годзе жыцця гэтае дзеянне становіцца часткай разумення і выканання ўказанняў: «Разувайся, здымай шкарпэткі. Абувайся і надзявай шкарпэткі». Зняцце абутку — гэта дзеянне, якое папярэднічае надзяванню абутку, але дзіця праяўляе ініцыятыву — яно спрабуе, практыкуецца, каб у рэшце рэшт паспяхова выканаць гэтае дзеянне. Тое ж самае датычыцца зняцця і надзявання прадметаў ніжняга і верхняга адзення.

Калі мы хочам трэніраваць арыентацыю ў прасторы і стымуляваць рухальную актыўнасць, мы просім дзіця схадзіць у пакой і прынесці прадметы адзення з шафы, кладзём іх на ложкі, крэслы, куды дзеці могуць бяспечна ўзбірацца і браць іх. Такая дзейнасць не толькі стымулюе выкарыстанне рук, але і ўплывае на некалькі сфер развіцця:

сацыяльнае ўзаемадзеянне;
зносіны і маўленне;
паляпшэнне маторыкі;
паляпшэнне працы рук.

Паўсядзённыя заняткі гарантуюць бяспеку і для дарослых, і для дзяцей. Мы ядзім на кухні, мыемся ў ваннай, апранаемся ў пакоі, захоўваем абутак у калідоры, спім у спальні. Усе рэчы знаходзяцца на адных і тых жа месцах, усё адбываецца па вядомым графіку, аднолькава, без спешкі.

Кармленне

Ежа не толькі забеспячвае патрэбу ў харчаванні, але і выклікае моцныя пачуцці і эмоцыі. Часта ў нашай культуры ежа нясе ў сабе пасыл любві: «Той, хто гатуе для мяне, хто мяне корміць, той мяне любіць». Пахі дзяцінства, у тым ліку водар ежы, прыгатаванай дома, — гэта тыя ўспаміны, якія абуджаюцца ў нас, калі мы хочам адчуць заспакаенне. Пахі звязаны з успамінамі. У розныя перыяды жыцця ежа мае розныя колеры, кансістэнцыю, смак, пах. Спачатку ежу выкарыстоўваюць для гульні, камячаць у руках, змешваюць, размазваюць, кідаюць, а затым яна трапляе ў рот, дзе пачынаецца яе наступная перапрацоўка. Падчас сямейнага абеду дзеці назіраюць за тым, што робяць іншыя, і пераймаюць іх паводзіны, пры гэтым яны хочуць есці са сваіх талерак. Ежу можна падносіць да рота рукамі, лыжкай, відэльцам, можна рэзаць нажом. Ядуць заўсёды ў адным месцы, арганізаваным дома, без тэлевізара, тэлефона ці якіх-небудзь іншых адцягваючых увагу фактараў, таму што ежу неабходна ўспрымаць усімі органамі пачуццяў.

Хатнія справы

Дзецям падабаецца ўдзельнічаць у хатніх справах. Дзякуючы такім заняткам вы больш кантактуеце з дзіцем, акрамя таго, падаўжаецца актыўная ўвага, паляпшаецца праца рук. Напрыклад, разам з вамі дзеці могуць выконваць наступныя справы:

праціраць пыл;
вымаць бялізну з машыны;
здымаць сухую бялізну;
мыць посуд губкай;
ставіць посуд у пасудамыечную машыну і вымаць з яе;
пыласосіць дом;
падмятаць двор венікам;
гатаваць разам з вамі;
замешваць нешта, камячыць рукамі, адмяраць лыжкай цукар, манныя крупы, муку, выціскаць сок з апельсіна, наліваць што-небудзь і г. д.

Каб стымуляваць у дзяцей усе сферы развіцця, нам неабходна праяўляць цярпенне і ўяўленне падчас сумесных паўсядзённых спраў, у якіх дзеці будуць удзельнічаць па-свойму, у адпаведнасці са сваімі здольнасцямі. За гэта іх трэба хваліць, узнагароджваць, матываваць, каб ім і надалей хацелася даведвацца нешта новае. Зразумела, дзеці заўсёды павінны заставацца пад вашым кантролем і ў бяспецы.