Вакцына ад гепатыту В

Вакцына супраць гепатыту В утрымлівае неінфекцыйныя часціцы паверхневага антыгена віруса гепатыту В (HbsAg) высокай ступені ачысткі, а таксама солі алюмінію, якія служаць адсарбентам, і ад’юванты (узмацняльнікі імуннага адказу).

Вакцына ўводзіцца шляхам ін’екцыі ў мышцу сцягна ў немаўлят ці ў дэльтападобную мышцу (плячо) у дзяцей старэйшага ўзросту (ад 3 гадоў). Дзецям да 15 гадоў назначаецца доза 0,5 мл, а дзецям ад 16 гадоў і старэйшым — 1,0 мл (як для дарослых). Планавая імунізацыя праводзіцца чатырма дозамі вакцыны:

1-я доза — першы дзень пасля нараджэння (ці выбраны дзень);

2-я доза — праз 2 месяцы пасля першай дозы;

3-я доза — праз 3 месяцы пасля першай дозы;

4-я доза — праз 4 месяцы пасля першай дозы.

Важна правяраць цяжарных жанчын на гепатыт В. У выпадку, калі яны з’яўляюцца носьбітамі віруса гепатыту В, дзіця атрымлівае спецыфічныя антыцелы (імунаглабулін гепатыту В) у першы дзень пасля нараджэння ў дадатак да вакцыны.

Пры выкананні ўсіх вышэйпералічаных мер, маці, якая з’яўляецца носьбітам віруса гепатыту В, можа карміць дзіця грудзьмі пры адсутнасці растрэсквання і кроватачэння саскоў — у адваротным выпадку варта дачакацца загойвання.

Вакцыну супраць гепатыту В можна ўводзіць адначасова з іншымі вакцынамі — супраць туберкулёзу, дыфтэрыі, слупняку, коклюшу, поліяміэліту, адру, эпідпаратыту, краснухі. Пры выкарыстанні адзіночнай вакцыны яе ўводзяць у іншы ўчастак цела (верхняя частка нагі ў немаўлят ці плячо ў дзяцей старэйшага ўзросту).

Прышчэпку не прызначаюць тым, у каго раней праяўлялася моцная алергічная рэакцыя (анафілаксія) на некаторыя яе кампаненты.

Уплыў вакцыны на развіццё плода не ацэньваўся, аднак цяжарным яе назначаюць толькі пры наяўнасці пэўных паказанняў. Няма супрацьпаказанняў да вакцыны тым, хто корміць грудзьмі.

Дзецям, якія знаходзяцца на гемадыялізе, або з паніжанай рэзістэнтнасцю можа спатрэбіцца дадатковая бустарная доза.