Закупораная слёзная пратока

Калі ў вашага дзіцяці назіраецца закупорка слёзнай пратокі, вока будзе ўвесь час слязіцца, пасля абуджэння з яго могуць з’яўляцца выдзяленні. Праблема з забітым слёзным каналам звычайна праходзіць сама па сабе. Але вам трэба звярнуцца да ўрача, калі ў вашага дзіцяці назіраюцца сімптомы пачырванення, ацёку ці зялёных выдзяленняў вакол вока. Звярніцеся да ўрача, калі закупорка слёзнай пратокі не знікла да таго часу, калі вашаму дзіцяці споўніўся год.

Аб закупоранай слёзнай пратоцы (дакрыяцыстыт)

Гэта запаленне слёзнага мяшка вока, звычайна хранічнае. Дакрыяцыстыт выклікаецца звужэннем або закупоркай слёзна-насавога канала ў выніку запаленчых працэсаў у поласці носа, яго калянасавых пазухах, у касцях, якія акружаюць слёзны мяшок. Закупорка спрыяе затрымцы адтоку слёзнай вадкасці, развіццю патагенных мікробаў і прыводзіць да запалення слізістай абалонкі слёзнага мяшка.

Сімптомы закупоркі слёзнай пратокі

Асноўная праява дакрыяцыстыту ў нованароджаных дзяцей — гнойнае выдзяленне з вока, якое з'яўляецца да 8–10-га дня жыцця. Пры націсканні на вобласць слёзнага мяшка са слёзнай кропкі выдзяляецца гной.

Пачырваненне ва ўнутраным вугалку вока.
Магчымае слёзацячэнне.

Працэс можа быць аднабаковым і двухбаковым, але часцей запаленне датычыцца аднаго вока.

Ці варта звяртацца да ўрача з нагоды закупоркі слёзнай пратокі

Пасля нараджэння дзіцяці ўсе шляхі адтоку слёзнай вадкасці павінны мець добрую праходнасць для слязы. Аднак бывае так, што ў прасвеце насаслёзнага канала могуць заставацца элементы эмбрыянальнай тканкі, якая перашкаджае адтоку слязы са слёзнага мяшка. Гэта прыводзіць да таго, што сляза пачынае застойвацца. У гэтым выпадку яна не здольна ўжо выконваць ахоўную функцыю ў поўнай меры, бо не выдаляе мікраарганізмы, якія патрапілі ў вочную шчыліну. Узнікае гнойнае запаленне. Звычайна бацькі пачынаюць лячэнне самастойна — закапваюць антыбактэрыяльныя кроплі, прамываюць чаем або адварам рамонка. Такое лячэнне можа палепшыць становішча ці нават цалкам прыбраць гнойнае выдзяленне. Аднак пасля спынення працэдур усё паўтараецца зноў. Гэта адбываецца з-за таго, што не ліквідавана асноўная прычына захворвання — застой слязы. У вочную шчыліну трапляюць новыя мікраарганізмы і пачынаюць там размнажацца.

Лячэнне закупоркі слёзнай пратокі

У большасці выпадкаў праблема з закупоркай слёзнага канала вырашаецца сама па сабе. Аднак у некаторых выпадках спатрэбіцца лячэнне па прызначэнні ўрача. Лячэнне ў такіх выпадках неабходна пачынаць адразу ж пасля дакладна ўстаноўленага дыягназу. У большасці выпадкаў прызначаецца антыбактэрыяльная і медыкаментозная тэрапія, прамыванне слёзных шляхоў і штуршкападобны масаж слёзнага мяшка зверху ўніз, які дазваляе прарваць злучальнатканкавую перашкоду насаслёзнай пратокі.

Тэхніка масажу:

Крок першы. Ставім свой указальны палец на ўнутраны вугалок вока дзіцяці, падушачкай пальца ў бок пераносся. Масаж праводзім менавіта ўказальным пальцам (а не мезенцам!), і хай вас не бянтэжыць той факт, што ваш палец здаецца большым, чым палова твару нованароджанага дзіцяці. Мезенцам правільна зрабіць масаж не атрымаецца!

Крок другі. Злёгку націскаем на гэтую кропку. Злёгку — гэта не значыць ледзь дакранаючыся. Маецца на ўвазе менавіта націск, дастатковы для таго, каб прабіць плёначку, якая закрывае слёзны канал.

Крок трэці. Робім пальцам рух уніз уздоўж пераносся (працягваючы націскаць на скуру). Рух павінен быць досыць рэзкім (толькі не перастарайцеся!) і ўпэўненым. Ні пра якое пагладжванне пераносся тут гаворка не ідзе.

Крок чацвёрты. Калі ваш палец дасягне нізу пераносся, злёгку паслабляем націск, не адрываючы палец ад скуры, і вяртаем яго ў зыходнае становішча на вугалок вока.

Крок пяты. Далей зноў націскаем і паўтараем крокі 2 і 3, і так па коле. За адзін раз дастаткова зрабіць 10–13 такіх рухаў. Больш не патрэбна, каб не расцягваць перагародку ў канале.

Калі выздараўленне дзіцяці не наступіла, урач накіроўвае на працэдуру зандзіравання слёзна-насавой пратокі. Пры адсутнасці станоўчага эфекту праз нейкі час зандзіраванне праводзіцца паўторна.