Ҷустуҷӯи ҳайвонот

Ба Шумо чӣ лозим мешавад: Ҳеҷ чиз

Машғулият аз чӣ иборат аст: Ба кӯчаҳо бароед, ба ҷойҳое, ки кӯдакон имконият доранд намудҳои гуногуни ҳайвонотро тамошо кунанд, ба монанди деҳот ва боғи маҳаллӣ. Аз кӯдак хоҳиш кунед, ки ба атроф нигаранд - вай кадом ҳайвонот ва ҳашаротро мебинанд? Кӯдакро бовар кунонед, ки муддати дароз ба самтҳои гуногун нигаранд ва мушоҳидаҳои худро пай барад. Оё дар хок ва алаф мавҷудоти зинда ҳаст? Дар баргҳои буттаҳо? Дар дарахтон? Дар осмон? Шумо метавонед минтақаҳо ва зистҳои гуногунро омӯхта, бозёфтҳои аҷоиби худро муқоиса кунед.

Фарзанди Шумо чиро меомӯзад: Фаъолияти кашфиёт аз кӯдакон ҳушёрӣ, тамаркуз ва диққати доимиро талаб мекунад. Бо мушоҳидаи атроф дар ҷустуҷӯи ҳайвонот, кӯдакон дар бораи табиати ҷаҳони атроф маълумот мегиранд. Илова бар ин, бо сухан дар бораи табиат ва кашфиёти худ, кӯдак калимаҳои навро аз худ мекунанд ва захираи луғавии худро васеъ мекунанд.