Ғамхорӣ нисбати худ

Дар ҳоле ки тарбияи фарзанд ва нигоҳубини кӯдак метавонад ба стресс биёрад. Ин харобшивии асаб метавонад бо зарурати иҷроиши корҳои хона боз ҳам муташаниҷ шавад. Барои калонсолони оила муҳим аст, ки байни масъулият ва нигоҳубини кӯдакон мувозинат барқарор кунанд, то кӯдакон бо нигоҳубин ва муҳофизати мувофиқ таъмин карда шаванд. Зуҳури ҳама гуна зӯроварӣ дар оила комилан қобили қабул нест - он муҳитеро фароҳам меорад, ки рушд ва некӯаҳволии равонии кӯдакро муайян мекунад. Калонсолон инчунин бояд дар бораи он фикр кунанд, ки кори онҳо аз онҳо чиро талаб мекунад - оё ин ба онҳо имкон медиҳад, ки вақти кофиро ба оила сарф кунанд ва тавозуни солим ва устувори кору хонаро мувофиқ созанд.

Маслиҳатҳо барои волидон:

• Пеш аз таваллуди кӯдаки худ, бо ҳамсари худ дар бораи он ки чӣ гуна масъулиятҳои хонаводагӣ (ва эҳтимолан кор) пас аз таваллуди кӯдаки Шумо тағир меёбад, муҳокима кунед ва қарорҳои муштарак ва одилона қабул кунед.
• Барои худ вақт ҷудо кунед; ҳамсари Шумо (ва дигар аъзоёни оила) бояд дар ин бора дастгирӣ ва кумак кунанд.
• Мардон ва занон бояд кӯшиш кунанд, ки масъулияти нигоҳубини кӯдак ва хонаводаро баробар тақсим кунанд. Ҳам мардон ва ҳам занони оила бояд ба корҳои хона машғул шаванд, ки қаблан танҳо ба ҷинси муқобил алоқаманд буданд.
• Волидайн бояд саъй кунанд, ки дар бораи тарбияи фарзанд ва нигоҳубини кӯдакон омӯзиш гиранд ва дар ҳолати зарурӣ аз дастгирии равонию иҷтимоӣ истифода баранд.
• Ҳама шаклҳо ва ҳодисаҳои хушунат ва зӯроварии хонаводагӣ бояд пешгирӣ ва гузориш дода шаванд; волидон бояд ташвиқ карда шаванд, ки ҳангоми зарурат ба кӯмаки касбӣ муроҷиат кунанд.
• Беҳбудии равонӣ ва эҳсосотии худро назорат кунед ва барои худ вақт ҷудо кунед, масалан барои машқ кардан, гузаронидани вақт бо дӯстон ва ғайра.