Хореография

Ба Шумо чӣ лозим мешавад: Мусиқии гуногун.

Бозӣ аз чӣ иборат аст: Дар фазои кушод ҳама гуна мусиқии интихобкардаатонро фаъол кунед ва то кӯдакон гӯш карда ритмро эҳсос кунанд. Бигзор онҳо чӣ тавре ки хоҳанд, ҳаракат намоянд: дасту пояшонро хам карда, ҷунбонда, ба самти боло бардошта, ба поён хам шуда, каф зада, пойкӯбӣ намоянд. Бигзор онҳо чарх зананд, ҷаҳанд ва умуман аз мусиқӣ лаззат баранд! Вақте ки кӯдакон услуби худро пайдо мекунанд, ба онҳо нишон диҳед, ки чӣ гуна ҳаракатҳои дӯстдоштаи худро пайдарпай иҷро кунанд... ва бигзор онҳо рақси худро иҷро намоянд!

Рӯйхати сурудҳоро дар сабкҳои гуногун тартиб дода дар зери мусиқии гуногун ҳаракат намоед!

Фарзанди Шумо чиро меомӯзад: Ҳавасманд кардани кӯдакон ба хореографияи озод дар ҳавои тоза ба онҳо имкон медиҳад, ки ҳаракатҳои навро санҷанд, идора кардани бадани худро омӯзанд ва шиддати илҳомро эҳсос кунанд. Рақс - роҳи ҷолиб барои одат кардан ба фаъолияти ҷисмонӣ буда рушди ҳамоҳангӣ, мувозинат ва қувватро имконпазир мегардонад. Дар ин маврид онҳо ба худ эътимод доштан, нисбат ба бадани худ муносибати мусбат кардан ва дар маҷмӯъ беҳтар кардани некӯаҳволии умумиро меомӯзанд.