Оё бар асари пандемияи COVID-19 муносибат нисбати кӯдакони навзод дар беморхонаҳо тағйир ёфт?
Ҳоло барои модарон, оилаҳо ва мутахассисон осон нест.
Созмони Умумиҷаҳонии Тандурустӣ манъ намекунад, балки тавсия медиҳад, ки занон пас аз таваллуд бо сирояти гумонбаршуда ё тасдиқшудаи COVID-19 (пневмонияи сабук ё беавориз) чунин амалҳоро иҷро кунанд, аз қабили:
- Кӯдаки худро сина диҳанд ё шири синаро ҷушида диҳанд. Ҳамзамон, бояд тамоми чораҳои гигиенӣ риоя карда шаванд, то интиқоли сироятро пешгирӣ намоянд.
- кӯдаконро дар оғӯш нигоҳ доранд (бо тамоми чораҳои тавсияшуда барои пешгирии интиқоли сироят).
Тавсияҳои СУТ аз ҷониби ҳама кишварҳо қабул карда нашудаанд. Дар баъзе кишварҳо, модаре, ки сирояти тасдиқшудаи COVID-19 дорад, новобаста аз вазнинии беморӣ, фавран пас аз таваллуд аз кӯдакаш ҷудо карда мешавад. Хавфи сирояти эҳтимолии кӯдаки навзод ё кормандони соҳаи тиб эҳтимолияти наздикии модар ва кӯдак, синамаконӣ ва тамоси баданро истисно мекунад.
Масъунияте, ки дар давраи синамаконӣ ба вуҷуд меояд аз бемориҳо ва фавт дар давраи пас аз таваллуд ва то 6 моҳагӣ кӯдакро муҳофизат мекунад. Шири модар ба системаи иммунии кӯдак таъсири доимӣ дорад. Таъсири муҳофизатӣ махсусан дар мубориза бар зидди бемориҳои сироятӣ қавӣ аст, ки онро тавассути интиқоли мустақими антитела аз модар ба кӯдак пешгирӣ кардан мумкин аст.
Алоқаи ҷисмонии модар ва кӯдак ба ҳарду таъсири хуб мерасонад - кӯдак гарм ва бароҳат аст, сатҳи қанди хуни тифли навзод мӯътадил мешавад, стресси модар ва кӯдак коҳиш меёбад, дилбастагии эҳсосотии модар ва кӯдак мустаҳкам мешавад ва раванди синамаконӣ осонтар оғоз мешавад ва осонтар идома меёбад.
