Επαναλαμβανόμενες συνήθειες των παιδιών

Ποιες είναι οι επαναλαμβανόμενες συνήθειες

Συνήθεια είναι μια συμπεριφορά που κάνει το παιδί σας ξανά και ξανά, σχεδόν χωρίς να το σκέφτεται.

Συχνά οι συνήθειες των παιδιών μπορεί να σας ενοχλούν ή να σας απογοητεύουν, αλλά συνήθως δεν είναι τίποτα για να ανησυχείτε.

Οι συνήθειες των παιδιών περιλαμβάνουν συνήθως το άγγιγμα σε μέρη του προσώπου ή του σώματός τους. Μερικές φορές τα παιδιά έχουν επίγνωση των συνηθειών τους, και μερικές φορές όχι.

Μερικές συνήθεις στα παιδιά είναι:

• πιπίλισμα ενός δάχτυλου - αντίχειρα
• τρώνε τα νύχια τους
• στριφογυρίζουν και τραβάνε τα μαλλιά τους
• σκαλίζουν τη μύτη ή τις πληγές τους
• βήχουν η φτερνίζονται χωρίς μα κλείσουν το στόμα
• μασάνε τα μολύβια και τα ρούχα
• τρίξιμο των δοντιών.

Γιατί ξεκινούν αυτές οι συνήθειες

Οι συνήθειες μπορεί να δρουν ανακουφιστικά για τα παιδιά. Για παράδειγμα, καθώς τα νήπια αφήνουν πίσω το στάδιο του μωρού, συνήθειες όπως το πιπίλισμα του αντίχειρα μπορεί να είναι ένας τρόπος να εκτονώνονται και να ηρεμούν. Μερικές φορές οι συνήθειες ξεκινούν επειδή τα παιδιά βαριούνται.

Σημείωση: ορισμένα παιδιά φαίνεται να ανακουφίζονται με κάποια ελαφρώς ασυνήθιστη συμπεριφορά, όπως κούνημα του σώματος ή μπορεί να χτυπάνε το κεφάλι. Τα περισσότερα παιδιά σταματούν αυτές τις συνήθειες μέχρι την ηλικία των πέντε ετών.

Κάποια συμπεριφορά μπορεί να μοιάζει με συνήθεια αλλά έχει ιατρική αιτία. Για παράδειγμα, εάν ένα παιδί ξαφνικά αρχίσει να τραβάει ή να τρίβει ένα αυτί και γκρινιάζει, αυτό μπορεί να οφείλεται σε κάποια λοίμωξη στο αυτί ή ότι βγάζει δόντια.

Κόβοντας σταδιακά τις συνήθειες

Οι περισσότερες συνήθειες εξαφανίζονται από μόνες τους. Αν η συνήθεια του παιδιού σας τον εμποδίζει στις καθημερινές του δραστηριότητες, έχει γίνει ενοχλητική ή προκαλεί ακόμη και κακό, ίσως θελήσετε να αναλάβετε δράση και να βοηθήσετε.

Για παράδειγμα, το να πιπιλίζει τον αντίχειρα ή το δάχτυλο είναι φυσιολογικό. Αν όμως πιπιλίζει συνεχώς το δάχτυλο του, αυτό  μπορεί να εμποδίζει το παιδί να μιλάει ή να τρώει. Πολλές φορές μπορεί να το κοροϊδεύπυν τα συνομήλικα παιδιά και ίσως έχει έρθει ώρα να σταματήσει αυτή τη συνήθεια. 

Μερικές συμβουλές για να βοηθήσετε το παιδί να κόψει αυτές τις συνήθειες:

• Ο έπαινος είναι ένας πολύ καλός τρόπος. Για παράδειγμα, μπορείτε να πείτε: «Τι ωραία που μιλάς, επιτέλους μπορώ να καταλάβω τα λόγια σου καθαρά τώρα που τα δάχτυλά σου δεν είναι στο στόμα σου».
• Υπενθυμίστε στο παιδί σας τη συνήθεια. Για παράδειγμα, εάν το παιδί σας μασάει ένα μανίκι, μπορείτε να πείτε, "Σε παρακαλώ μην μασάς το μανίκι σου - είναι λίγο βρώμικο".  
• Προσπαθήστε να ενθαρρύνετε το παιδί σας να ασχοληθεί με κάτι όταν βαριέται. Για παράδειγμα, θα μπορούσατε να παίξετε με το παιδί σας ένα παιχνίδι αντί να βλέπει τηλεόραση.

Πότε να ζητήσετε βοήθεια

Στην ηλικία περίπου τριών ετών, το πιπίλισμα του αντίχειρα και το πιπίλισμα των δακτύλων μπορούν να γίνουν πρόβλημα για την ανάπτυξη των δοντιών στα παιδιά. Εάν το παιδί σας εξακολουθεί να πιπιλάει το δάχτυλο του μετά από την ηλικία των τριών ετών, μιλήστε με έναν ειδικό για το πώς να αποφύγετε αυτή τη συνήθεια.

Επίσης, εάν πιστεύετε ότι μια αλλαγή στη ζωή της οικογένειάς σας μπορεί να το προκάλεσε να αναπτύξει μια επαναλαμβανόμενη φυσική συνήθεια στο παιδί σας, ίσως να συμβουλευτείτε έναν ειδικό.

Επαναλαμβανόμενες φυσικές συνήθειες σε παιδιά με πρόσθετες ανάγκες

Τα παιδιά με πρόσθετες ανάγκες (για παράδειγμα, ένα παιδί στο φάσμα του αυτισμού) μπορεί να έχουν περισσότερες ή πιο έντονες συνήθειες από τα τυπικά αναπτυσσόμενα παιδιά. Ένας ψυχολόγος ή άλλος ειδικός μπορεί να σας βοηθήσει και να σας ενημερώσει σωστά.

Συνήθεια ή τικ

Τα τικ δεν είναι συνήθειες. Τα τικ είναι μυϊκοί σπασμοί που προκαλούν σπασμωδικές κινήσεις που φαίνονται μη ελεγχόμενες από το ίδιο το παιδί. Για παράδειγμα  ανοιγοκλείσιμο των βλεφάρων, συσπάσεις προσώπου και σπασμωδικές κινήσεις των χεριών ή των ώμων. Μερικές φορές τα τικ συνυπάρχουν με το σύνδρομο Tourette.

Εμφανίζονται ξαφνικά, διαρκούν λίγες εβδομάδες, μέχρι λίγους μήνες και φεύγουν επίσης ξαφνικά. Σε ορισμένες περιπτώσεις μπορεί να σταματήσουν για λίγο και να ξαναπαρουσιαστούν μέχρι να φύγουν εντελώς. Εάν αισθάνεστε ότι ένα τικ είναι ενοχλητικό και επίμνο για το παιδί σας, ζητήστε βοήθεια από έναν επαγγελματία.