Loja në ambient të hapur

Lojërat në ambient të hapur kanë tendencë të jenë më pak të strukturuara. Mjedisi natyror - livadhet, pyjet - kërkojnë që fëmija të mendojë për një mënyrë për ta eksploruar atë dhe të argëtohet me të. Ky lloj inkurajimi është i madh për fëmijët. Po ashtu, aty ku është e mundur, lojërat në natyrë mund të përfshijnë pjesëmarrjen e fëmijës në rutinat - duke u kujdesur për kopshtin, oborrin, lulet dhe kështu me radhë. Një shëtitje e thjeshtë në një park mund ta inkurajojë fëmijën të mësojë për sigurinë, të flasë për mjedisin, të vëzhgojë dhe të analizojë sjelljet e njerëzve dhe të ngjashme.

Gjëja e parë që na vjen në mend kur mendojmë për lojë në ambient të hapur është se dukshëm ka më pak kufizim në lëvizje. Edhe fëmijët e vegjël, të cilët ende mësojnë të ecin ose praktikojnë aftësitë e ecjes, madje edhe ata që zvarriten - mund të kenë shumë mundësi për t’i shijuar rastet e tilla.

Për foshnjat shumë të reja, qëndrimi në ambient të hapur do të thotë shumë aroma të reja, tinguj, shumë mundësi për të eksploruar sipërfaqe të ndryshme me prekje, e kështu me radhë. Pra, të keni piknik me fëmijën tuaj - le të kënaqet ai duke luajtur, derisa është i shtrirë në një batanije në barkun e tij/saj, zvarritet në batanije dhe barë, i shikon gjethet lëviz, shushurinë këmbët e tij/saj nëpër gjethe, ose kap dhe lë ata me duart e tij/saj. Mos harroni - në këto aventura, gjysma e gëzimit vjen nga marrëdhënia me ju: bisedoni me foshnjën, mbani atë, ndihmoni atë ta arrijë atë që ai/ajo dëshiron, dalloni interesin ose përvojën e tij/saj dhe emërtojeni atë, inkurajoni foshnjën të flasë, t’u përqafojë.