Як падрыхтаваць дзіця да вакцынацыі

Вакцынацыя — адзін з найважнейшых складнікаў аховы здароўя кожнага з нас. З першых дзён жыцця дзіця абаронена ад рызыкі заражэння некаторымі формамі інфекцыйных захворванняў, якія прысутнічаюць у навакольным асяроддзі. Пакуль дзесьці ў свеце існуюць інфекцыйныя захворванні і ёсць вакцына супраць іх, важна зрабіць прышчэпку вашаму дзіцяці. Вакцынацыя таксама з’яўляецца адзіным спосабам падтрымання калектыўнага імунітэту да існуючых інфекцыйных захворванняў, а таксама абароны насельніцтва ад новых хвароб, якія перыядычна з’яўляюцца па ўсім свеце.

Як падрыхтаваць дзіця да вакцынацыі

Вакцынацыя можа быць балючай для вашага дзіцяці. Вось чаму важна падрыхтавацца да гэтай падзеі і вам, і вашаму дзіцяці. У першы год жыцця дзіцяці робяць шмат прышчэпак, і яно яшчэ занадта малое, каб разумець, чаму для яго гэта важна, чаго чакаць і як сябе паводзіць. Аднак ёсць тое, што нават месячнае дзіця ў стане зразумець, калі яму робяць прышчэпку, — гэта ваш эмацыянальны стан: ваша ўнутранае адчуванне спакою, бяспекі і абароненасці.

Як гэта зрабіць

Важна, каб падрыхтоўка да прышчэпкі і сама вакцынацыя ў першыя некалькі месяцаў жыцця праводзілася станоўча настроенымі бацькамі, якія самі ў стане кантраляваць сваю боязь медыцынскіх іголак/уколаў. Вашы пастаянныя зносіны з немаўлём у той момант, калі яму робяць прышчэпку, пяшчота і любоў, ласка і спакойнае нашэптванне дадуць дзіцяці адчуванне таго, што вы побач, што можна адчуваць сябе ў бяспецы. Дапаўненнем да спакою і ўпэўненасці, якія вы выпраменьваеце, будуць дзеянні медыцынскага персаналу, які выконвае гэтыя працэдуры рэгулярна і мае адпаведны вопыт. Разам з медыцынскімі работнікамі вы ўзгодніце самы кароткі, лепшы і бязбольны для вас і вашага дзіцяці спосаб зрабіць прышчэпку. Гэты першы досвед будзе ўплываць не толькі на ўсе наступныя перажыванні, звязаныя з вакцынацыяй, але і на звычайныя руцінныя наведванні медыцынскага кабінета і кантакты з медыцынскімі работнікамі, таму неабходна, каб першы досвед меў мінімальныя эмацыянальныя наступствы.

Бліжэй да ўзросту аднаго года вы ўжо можаце пагаварыць з дзіцем і падрыхтаваць яго да таго, што трэба зрабіць прышчэпку. У адносінах да некаторых дзяцей, напрыклад тых, якім цяжэй адаптавацца да непрывычнай абстаноўкі або кантраляваць эмоцыі, папярэдняя падрыхтоўка асабліва важная: такім чынам зніжаецца стрэсавасць сітуацыі і змякчаюцца эмацыянальныя наступствы стрэсу з-за вакцынацыі. Многія бацькі да гэтага ўзросту ўжо пачынаюць гуляць з дзіцем у імітацыйныя і ролевыя гульні — адным словам, «гульні ў доктара». У такіх гульнях дзецям асабліва падабаецца даваць «бутэлечку» маме, тату і іншым членам сям’і. Яны радуюцца, калі могуць кіраваць нейкім працэсам, а для вас гэта магчымасць быць прыкладам і навучыць дзіця пераносіць боль без празмерна вострай рэакцыі.

Важна не хаваць праўду ад дзіцяці, падрыхтоўваючы яго да кожнай наступнай прышчэпкі. Падумайце, якім чынам яму будзе лягчэй за ўсё пераключыцца з балючых адчуванняў, і дамоўцеся з ім загадзя пра тое, як вы будзеце дзейнічаць. Напрыклад, вы можаце сказаць: «Так, можа быць крыху балюча, тады мы падзьмём (ці палічым да дзесяці), і адразу стане лягчэй» або «Я буду трымаць цябе за руку, і ты мяне трымай і сцісні маю руку як мага мацней, калі табе будзе балюча», гэта дапаможа дзіцяці трываць боль. Любая стратэгія, якую вы прыдумаеце і якая будзе прадугледжваць ваш удзел, — гэта добрая стратэгія! Дзіцяці, як і ўсім нам, звычайна патрэбна ў першую чаргу суперажыванне і ўдзел у тым, што з ім адбываецца.

Важна!

Не трэба выкарыстоўваць сітуацыю з вакцынацыяй як магчымасць сфарміраваць вобраз «мужнасці», звязаны з пачуццём сораму ў выпадку плачу дзіцяці або яго боязі ўколаў і г. д. Таксама не варта выкарыстоўваць у тлумачэннях вобраз «дзяўчынкі, якой можна плакаць» проста таму, што яна дзяўчынка, і вобраз хлопчыка, які «не плача». Дзейнічаючы такім чынам, вы не даяце дзіцяці неабходнае яму спачуванне і разуменне, а толькі ўзмацняеце яго страх, супраціўленне, стрэс і яго наступствы. Гэтыя, здавалася б, банальныя памылкі могуць развіць у дзіцяці страх перад урачамі ў цэлым, што можа стаць доўгатэрміновай праблемай пры клопаце пра здароўе вашага дзіцяці.