Ankthi i ndarjes tek foshnjat dhe fëmijët

Pikat kryesore: Ankthi i ndarjes është pjesë normale e zhvillimit dhe normalisht ndodh rreth moshës 8 muajshe. Ju mund ta ndihmoni fëmijën me ankthin e ndarjes duke e inkurajuar atë butësisht që të ndahet nga ju. Kjo mund të kërkojë praktikë dhe shpërblime pozitive. Nëse, fëmija e përjeton më rëndë ankthin e ndarjes, në kohë të tejzgjatur, dhe nëse ndërhyn në jetën e fëmijës tuaj merrni parasysh të kërkoni ndihmë profesionale.

Çfarë është ankthi i ndarjes që përjetojnë fëmijët?

Ankthi i ndarjes është një gjendje në të cilën një fëmijë bëhet më i frikësuar dhe nervoz kur është larg shtëpisë ose i ndarë nga personat që do shumë; zakonisht prindërit ose kujdestarët me të cilët fëmija është i lidhur. Ai është i zakonshëm tek fëmijët e vegjël dhe normalisht zhvillohet rreth moshës 8 muajshe dhe arrin kulmin tek foshnjat e moshës 14-18 muajsh. Zakonisht kalon gradualisht gjatë fëmijërisë së hershme.

Ankthi nga të panjohurit është i ngjashëm me ankthin e ndarjes. Kjo pasi, ankthi nga të panjohurit ndodh kur fëmijët mërziten nga prania e njerëzve që nuk i njohin. Mund të ndodhë në moshën 7-10 muajshe dhe zakonisht fillon të largohet pas ditëlindjeve të para të fëmijëve.

Këto shqetësime janë një pjesë normale e zhvillimit në vitet e para. Në fakt, kur fëmija juaj shfaq mërzi nëse ju ndaheni mund të tregojë ai/ajo kujdeset vërtet për ju-siç bëni ju për të!

Si mund të ndihmoni fëmijën që të ndihet i/e qetë?

Nëse fëmija juaj ka filluar të ndihet i/e mërzitur nëse largohet/ndahet nga ju, ka shumë gjëra që mund të bëni për ta ndihmuar atë.

Në vende të reja

Nëse e lini fëmijën tuaj në një mjedis të ri - çerdhe, kopësht, shtëpinë e shokut/shoqes, me dadon - mundohuni që të kaloni kohë me fëmijën tuaj në vendin e ri para se të ndaheni me të.
Të paktën në fillim, lëreni fëmijën të marrë diçka që ai/ajo e do nga shtëpia, si një arush pellushi, jastëk ose batanije.
Tregojini profesionistëve në çerdhe, kopësht ose shkollë nëse fëmija juaj ka tendencë të jetë i/e mërzitur kur ndahet nga ju, dhe bëjani të ditur se çfarë po bëni për ta ndihmuar atë.
Inkurajoni butësisht fëmijën që të ndahet nga ju, dhe kushtojini kohë proçesit të ndarjes derisa ai/ajo të mësohet. Mos shmangni ndarjet por përpiquni t’i jepni përvoja pozitive. Për shembull, thoni fëmijës që: "Mami/Babi kthehet gjithmonë!"

Në momentin që ndaheni nga fëmija

Tregojini fëmijës se kur do largoheni dhe kur do të ktheheni. Të largoheni pa thënë lamtumirë mund t’i përkeqësojë gjërat.
Para se të largoheni përfshini fëmijën në një aktivitet të këndshëm.
Thoni shkurtimisht lamtumirë fëmijës tuaj - mos e nxisni atë që të vijë pas jush.
Ndërsa largoheni, mbani një pamje të relaksuar dhe të lumtur në fytyrë.

Në shtëpi

Pavarësisht se sa i/e frustruar ndiheni, shmangni kritikat ndaj vështirësisë që fëmija ka me ndarjen. Për shembull, shmangni shprehjet si "Vajzat e mira nuk bëjnë kështu" ose "Mos u bëj si bebe".
Lexoni libra ose krijoni histori me fëmijën tuaj për frikën e ndarjes - për shembull, 'Njëherë e një kohë, ishte një lepur i vogël që nuk donte të linte maminë e tij. Ai kishte frikë nga ajo që mund të gjente jashtë strofullës së tij...' Kjo mund ta ndihmojë fëmijën të ndiejë se nuk është i vetëm në frikën e ndarjes nga prindërit e tij.

Kur të kërkoj ndihmë profesionale për ankthin intensiv të ndarjes apo çrregullimin e ankthit të ndarjes?

Ju e njihni më mirë fëmijën tuaj. Nëse jeni të shqetësuar, sidomos në rastet e fëmijëve më të mëdhenj ose atyre me sjellje shumë intensive mund të kërkoni ndihmë profesionale nga mësuesit apo profesionistët e kujdesit shëndetësor.