Гемафільная інфекцыя тыпу B (ХіБ)

Гемафільная інфекцыя: агульная інфармацыя

Гемафільная інфекцыя тыпу B (ХіБ) перадаецца паветрана-кропельным шляхам (праз часцінкі макроты, якую заражаны чалавек выдзяляе ў навакольнае асяроддзе).

Ва ўспрымальных дзяцей захворванне праяўляецца на працягу сямі дзён пасля трапляння бактэрый у арганізм. Пры заражэнні можа развівацца інфекцыйнае запаленне верхніх дыхальных шляхоў, таксама магчыма развіццё запалення ў іншых тканках і органах у выніку лакальнага распаўсюджвання бактэрыі ці праз крываток.

Прыкметы і сімптомы некаторых захворванняў, выкліканых ХіБ-інфекцыяй

Эпіглатыт (інфекцыйнае паражэнне надгартанніка і тканак, якія яго акружаюць)

Надгартаннік уяўляе сабой кавалачак у форме ліста шчыльнай тканкі, якая закрывае ўваход у галасавы апарат (гартань) і трахею падчас глытання. Пры заражэнні ХіБ-інфекцыяй ён значна ацякае і павялічваецца ў памерах. Паколькі надгартаннік знаходзіцца каля ўваходу ў дыхальныя шляхі, уваход звужаецца, што ставіць пад пагрозу дыхальную здольнасць дзіцяці, а значыць, і яго жыццё. Стан дзіцяці пры гэтым пагаршаецца, яно неспакойнае, адзначаецца бледнасць скурнага покрыва, у дзіцяці адкрыты рот, з яго капае сліна, дзіцяці цяжка і балюча глытаць, дыханне ўскладненае і шумнае. Такі стан патрабуе тэрміновага медыцынскага ўмяшання.

Менінгіт і іншыя ўскладненні

Трапляючы ў крываток праз верхнія дыхальныя шляхі, ХіБ-інфекцыя распаўсюджваецца па арганізме і выклікае развіццё інфекцыйна-запаленчых працэсаў у іншых месцах: мазгавых абалонках, лёгкіх, суставах, падскурнай клятчатцы, часцей за ўсё на твары, шыі і г. д.

Цяжкія ўскладненні могуць развівацца ў непрышчэпленых дзяцей, а прыкметы захворвання залежаць ад пашкоджанага органа. Да ўвядзення абавязковай вакцынацыі гэтая бактэрыя была найбольш частай прычынай бактэрыяльнага менінгіту, які праяўляўся павышэннем тэмпературы цела, галаўным болем, санлівасцю, рыгіднасцю мышцаў шыі, рвотай і псіхічнымі расстройствамі. Нягледзячы на ​​выкарыстанне антыбіётыкаў, у 3–6 % выпадкаў ХіБ-асацыіраваны менінгіт у дзяцей заканчваецца смяротным зыходам, у 30 % выпадкаў — парушэннем слыху ў дзіцяці.

Лячэнне

Такога роду цяжкія інфекцыі патрабуюць антыбактэрыяльнай тэрапіі ў стацыянарных умовах.

Прафілактыка

Найбольш надзейным спосабам прадухілення цяжкіх станаў, якія выклікаюцца ХіБ-інфекцыяй, з’яўляецца прышчэпка. Дзецям першых гадоў жыцця ўводзяць кан’югіраваную вакцыну, гэта азначае, што частка бактэрый (поліцукрыдны антыген) звязваецца з бялком-носьбітам, такім як бялок слупняку, для эфектыўнага стымулявання выпрацоўкі антыцелаў і забеспячэння працяглага перыяду імуннай памяці.

Вакцына супраць ХіБ-інфекцыі ўводзіцца як частка камбінаванай вакцыны супраць слупняку, дыфтэрыі, коклюшу адначасова з вакцынамі супраць поліяміэліту і гепатыту В ва ўзросце 2, 3 і 4 месяцаў. Дзецям ва ўзросце да 5 гадоў, раней не прышчэпленым супраць ХіБ-інфекцыі, вакцынацыю праводзяць пры наяўнасці аднаго з наступных захворванняў або станаў: хранічны гепатыт, цыроз печані, хранічныя захворванні нырак, сэрца і лёгкіх, імунадэфіцытныя станы, у тым ліку ВІЧ-інфекцыя, мукавісцыдоз.