Малакаҳои ҳаракат ва бозиҳо: кӯдакони синни томактабӣ

Бозӣ барои рушди ҳамаҷонибаи кӯдаки Шумо, аз ҷумла малакаҳои ҳаракат ва қобилиятҳои ҷисмонӣ муҳим аст. Кӯдакони синни томактабӣ одатан аз фаъол будан лаззат мебаранд, гарчанде кӯдакони гуногун машғулиятҳои гуногунро дӯст медоранд. Бозиҳои серҳаракат барои кӯдакони фаъоли синни томактабӣ – ин бозиҳо бо тӯбҳо, қуттиҳо ва чӯбчаҳо, бозиҳо дар ҳавои кушод, бозиҳои фаъол, инчунин бозиҳо дар саҳни табиат мебошанд.

Бозиҳо барои кӯдакони синни томактабӣ: чаро онҳо барои малакаҳои ҳаракат ва рушди ҷисмонӣ муҳиманд

Бозӣ яке аз роҳҳои асосии инкишоф, афзоиш ва омӯхтани чизҳои нав мебошад. Бозӣ барои рушди ҳамаҷонибаи фарзанди Шумо, аз ҷумла малакаҳои моторӣ ва қобилиятҳои ҷисмонӣ муфид аст.

Бозии ҳаррӯза бо кӯдаки синни томактабӣ мушакҳо ва устухонҳои ӯро мустаҳкам мекунад, инчунин барои такмил додани малакаҳои ҷисмонӣ имконият фароҳам меорад. Бозиҳо барои ташаккули эътимод ба худ дар кӯдаки Шумо муфиданд, зеро ӯ қобилиятҳои худро месанҷад ва мефаҳмад, ки ӯ метавонад ҳар дафъа боз баландтар барояд, тезтар давад ва боз ҳам дуртар ҷаҳад.

Фаъолияти баланди ҷисмонӣ дар давоми рӯз барои саломатии умумӣ ва некӯаҳволии кӯдаки синни томактабӣ муфид аст.

Кӯдакони синни томактабӣ ҳар рӯз ба чанд соат бозии фаъол ниёз доранд. Бозӣ метавонад шаклҳои гуногун дошта бошад, аз давидан ва ҷаҳидан то машғулиятҳои оромтар, аз қабили кӯмак ба корҳои рӯзмарраи хона ва сайругашт дар кӯча.

Чиро интизор бояд шуд: кӯдакони синни томактабӣ ва малакаҳои ҳаракат

Кӯдакони ин синну сол одатан аз фаъол будан лаззат мебаранд, гарчанде кӯдакони гуногун ба намудҳои гуногуни бозӣ ва фаъолияти ҷисмонӣ бартарӣ медиҳанд.

Дар синни 3-4 солагӣ, кӯдаки синни томактабӣ шояд:

  • мустақилона либос пӯшад;
  • қайчиро хуб истифода бурда тавонад;
  • аробачаи сечархаро ронад ва кӯшиш кунад ба рондани дучархаи муқаррарӣ (дар синни чорсолагӣ);
  • аз болои монеаҳои паст ҷаҳад, худро дар арғунчвк алвонҷ диҳад;
  • ба зинапоя аз дастак надошта ба боло ва поён фарояд;
  • ҳамоҳангсозии хуби ҳаракат дошта бошад — масалан, тӯбро бо пои рост ё чапаш зада тавонад;
  • бо як пой дар муддати кӯтоҳ истода тавонад (ҳам дар пои рост ва ҳам дар пои чап).

Дар синни панҷсолагӣ, кӯдаки синни томактабӣ ҳамоҳангии ҳаракатро беҳтар мекунад ва қавитар мешавад. Шумо метавонед мушоҳида кунед, ки фарзандатон метавонад:

  • ҳам бо пои чап ва ҳам бо пои рост меҷаҳад;
  • бо ресмон меҷаҳад;
  • бе ёрии Шумо либос мепӯшад;
  • бастани бандакҳои пойафзол;
  • партофтан, задан, қапидани тӯб.

Дар ин синну сол, кӯдаки синни томактабӣ метавонад бо дигар кӯдакон бо қоидаҳои оддии бозӣ бозӣ кунад, аммо дар хотир нигоҳ доштани ин қоидаҳо ба онҳо ҳоло душвор аст.

Варам ва афтидан ҳодисаи маъмул хоҳад буд, зеро фарзанди Шумо маҳдудиятҳои ҷисмонии худро месанҷад. Ин як қисми муқаррарии раванди таълим ва рушди кӯдакон аст.

Агар Шумо пай баред, ки ба фарзанди Шумо муошират бо кӯдакони дигар маъқул нест ё ӯ аз бозиҳои фаъол худдорӣ мекунад, пас Шумо бояд бо духтури оилавӣ дар бораи рушди кӯдакатон сӯҳбат кунед.

Дар кӯдакони синни томактабӣ, ки нуқсонҳои ҷисмонӣ доранд, марҳилаҳои асосии инкишофи баъзе малакаҳои ҳаракат фарқ мекунанд. Духтури оилавӣ ва дигар мутахассисон ба Шумо ҳангоми афзоиши фарзандатон кӯмак мекунанд.

Бозиҳо барои ба ҳаракат даровардани кӯдаки синни томактабӣ

Инҳоянд чанд идеяҳои бозӣ барои рушди малакаҳои мотории кӯдакони синни томактабӣ ва вақтхушии якҷоя!

  • Ба фарзандатон бозичаҳои барои кӯдакон бехатар, ба мисли тӯбҳои футбол ё тӯбчаҳои мулоим пешниҳод кунед.
  • Ба фарзандатон якчанд қуттиҳои картонии калон ва мустаҳкам пешниҳод кунед. Вай метавонад ба онҳо баромада, аз байни онҳо гузарад ва мустақилона хаёл кунад, ки бо онҳо чӣ кор кунад. Аммо бехатариро дар хотир доред!
  • Агар имконпазир бошад, ба фарзандатон рондани дучархаи хурдро ёд диҳед. Аммо дар хотир доред, ки муҳофизат кунед.
  • Агар имконпазир бошад, барои бозӣ дар ҳавои кушод дар боғ ё майдончаи бозӣ вақт пайдо кунед ва агар не, ҳадди аққал ба рӯи ҳавлӣ бароед.
  • Мусиқие, ки фарзанди Шумо рақс карданро дӯст медорад, пахш кунед. Таҳти суруд рақси оддиро эҷод карда машқ кунед. Ба фарзандатон як порча матоъ диҳед, то дар зери садои мусиқӣ ҳаракат кунад ва онро алвонҷ диҳад.
  • Сайругаштро дар саҳни табиат ташкил кунед, ақаллан дар наздикии хона. Ин барои кӯдак як имконияти хубест, ки бисёр ҳаракат кунад ва ӯ инчунин метавонад барои сохтан ё бозиҳои худ барг, чӯб ё сангча ҷамъ кунад.

Фаъолиятҳои ором барои рушди кӯдаки синни томактабӣ ба мисли бозии ҳаяҷонбахш ва серҳаракат низ муҳиманд. Масалан, кӯдакони синни томактабӣ метавонанд бо амалҳои зерин малакаҳои ҳаракати маҳини ангуштонро инкишоф диҳанд:

  • бозиҳо бо бозичаҳои хурд, ки бо онҳо ягон чиз сохтан мумкин аст, ё бо пазлҳо;
  • бо пластилин бозӣ кардан;
  • расмкашӣ, «навиштан» бо хатҳои каҷу килеб ва навиштани ҳарфу рақамҳо.

Кӯдакон волидонашонро мушоҳида намуда меомӯзанд. Пас, агар Шумо хоҳед, ки фарзанди Шумо фаъол бошад, Шумо низ бояд фаъол бошед.